Σύμφωνα με την 6η Εφορεία Νεοτέρων Μνημείων, τα μνημεία που έχουν καταγραφεί και υπάγονται στην αρμοδιότητα της υπηρεσίας είναι τα εξής:

Η Δημοτική Ενότητα Μολοσσών οφείλει το όνομά του στους αρχαίους Μολοσσούς. Οι Μολοσσοί στους μυθικούς και προϊστορικούς χρόνους στην Ήπειρο, όπως και σε άλλα μέρη της αρχαίας Ελλάδας, ζούσε η προελληνική φυλή των Πελασγών. Μετά τους Πελασγούς εγκαθίστανται στην Ήπειρο και οι πρώτες ελληνικές φυλές. Ο Θεόπομπος, ιστορικός και χρονογράφος του Μ.Αλεξάνδρου, αναφέρει ότι στην Ήπειρο ζούσαν 14 φυλές χωρίς να τις κατονομάζει. Ο Στράβων, ο γεωγράφος, στο βιβλίο του «Γεωγραφικά» γράφει ότι οι Ηπειρωτικές φυλές ήταν 11, μεταξύ αυτών οι Μολοσσοί, οι Αθαμάνες, οι Χάονες, οι Κασσωπαίοι, οι Θεσπρωτοί.

Μετά τη Ζίτσα, κοντά στο χωριό Λίθινο, ο Καλαμάς έκανε το θαύμα του. Σκάλισε με τα άγρια νερά του τον μεγάλο βράχο και παρουσίασε το παράξενο δημιούργημα «Το Θεογέφυρο» που επί αιώνες διευκόλυνε το πέρασμα του ποταμού μια και αυτός με τα πολλά νερά του δεν επέτρεπε αλλού τη διάβαση.

Το γεφύρι αυτό, υπήρξε πηγή έμπνευσης για τη Χρυσάνθη Ζιτσαία που το 1956 έγραψε και δημοσίευσε «Το θρύλο του Θεογέφυρου».

Στο Δημοτικό Διαμέρισμα λειτουργούν ο Αθλητικός Όμιλος Ζωοδόχου, ο Γυναικείος Σύλλογος και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ζωοδόχου, ο οποίος διοργανώνει και το πανηγύρι της Αγ. Παρασκευής. Εκδηλώσεις γίνονται και τον Δεκαπενταύγουστο, που γιορτάζει το εκκλησάκι της Παναγίας.  

Οι Μολοσσοί είναι η μόνη ηπειρωτική φυλή που έχει και συντηρεί γενεαλογικές παραδόσεις από τους ελληνικούς μυθικούς χρόνους, ιδιαίτερα της ομηρικής Ελλάδας. Η φυλή των Μολοσσών, όπως και πολλά άλλα γένη αρχαίων ελληνικών πόλεων, πίστευαν ότι κατάγονται από την γενεά του Αιακού και ήθελαν να αποκαλούνται Αιακίδες. Ο Αιακός, κατά τη μυθολογία, γεννήθηκε από την ένωση του Δία με την Αίγινα, που ήταν μία από τις 20 θυγατέρες του Ασωπού ποταμού.

Σύμφωνα με την 8η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων τα μνημεία που έχουν καταγραφεί και υπάγονται στην αρμοδιότητα της υπηρεσίας είναι τα εξής:

Στη χωρική ενότητα της Δημοτικής Ενότητας Μολοσσών υπάρχουν διάσπαρτα στοιχεία του ανθρωπογενούς και φυσικού περιβάλλοντος που συνυπάρχουν αρμονικά και πρέπει να διαφυλαχθούν τόσο λόγω της αισθητικής τους αξίας όσο και της αξίας τους ως στοιχεία ενός πλούσιου αγροτικού πολιτισμού που κατάφερε για αρκετούς αιώνες να εντάξει αρμονικά τον άνθρωπο στο φυσικό του περιβάλλον. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται: