Ζίτσα

        Βρίσκεται στη Ν. περιοχή του Δήμου με παραδοσιακά λιθόκτιστα κτίρια και πλακόστρωτα. Είναι ένα από τα Γραμμενοχώρια και έχει δυτικά μια πανέμορφη κοιλάδα με πολύ πράσινο και στο βάθος το ποτάμι Σμολίτσας.

        Για την ετυμολογία του ονόματος ο Vasmer το συνδέει με σλαβική λέξη kobilja <<φοράδα>> και την σλαβική κατάληξη –jane, που είναι πληθυντική και σημαίνει τους ανθρώπους της φοράδας, εννοώντας μεταφορικά τη διαμόρφωση του εδάφους της κορυφής της ράχης, που είναι χτισμένο το χωριό που έχει σχήμα σώματος φοράδας.

       Μια άλλη άποψη του Μπέττη, εξίσου ισχυρή είναι, πως η ρίζα του ονόματος kobil διασώζει το όνομα του σλάβου γαιοκτήτη η πρώτου οικιστή του χωριού και η κατάληξη του τους ανθρώπους της γενιάς του ή συνοικιστές του.

        Ο πανέμορφος δρυμός συνέχεια του καταπράσινου Γραμμενοχωρίτικου τοπίου, προσφέρει στον επισκέπτη υπέροχες διαδρομές στη φύση. Στην θέση Βούρτσα σώζονται ερείπια Αρχαίας Ακρόπολης. Τόπος ευεργετών και ο Πολύλοφος έχει να παρουσιάσει στον επισκέπτη την περίφημη Γοργόλειο Σχολή.

Ναός Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου

        Πρόκειται για σύνθετο εγγεγραμμένο σταυροειδή ναό με τρούλο, που απολήγει σε τρίπλευρη αψίδα. Ο ναός, σύμφωνα με εντοιχισμένη επιγραφή στη βορειοδυτική πλευρά χτίστηκε το 1604. Μεταγενέστερες προσθήκες του ναού είναι ο τρίκλιτος νάρθηκας (τέλη 18^ου αι.) η  τοξωτή στοά στην δυτική και νότια θύρα του ναού. Ως ζωγράφοι αναφέρονται Γεώργιος και ο Δημήτριος οι οποίοι ταυτίζονται με τους ίδιους που διακόσμησαν το Καθολικό της Μονής Σπηλιώτισσας στην Αρίστη Ζαγορίου,την Παναγιά στο Ελληνικό και την Μεταμόρφωση  στη βορειοηπειρωτική Μονή Δρενόβου. Στον κυρίως  ναό ο διάκοσμος χωρίζεται σε τρείς ζώνες. Το τέμπλο του ναού είναι ξύλινο και φέρει εικόνες που χρονολογούνται στον 19^ο αι.